Twee weken alweer.

Alweer twee weken in Suriname. De tijd vliegt, maar toch doen we veel leuke dingen!
Afgelopen woensdag kwam ik voor een verrassing te staan. Mijn mentor was niet op stage, ze had een vrije dag. Een hele uitdaging om alleen voor de klas te staan, nadat je maar één kleine taalles gegeven hebt. De school hielp me uit de brand. Ik ben die dag begonnen met zoals altijd de liedjes zingen over de bijbel en het daarbij behorende bidden. Dit duurde een half uur (zoals altijd). Daarna, omdat ik niet wist wat ik moest doen, ben ik met de leerlingen spelletjes gaan doen, om de tijd een beetje te doden. De leerkracht van de andere klas 3, kwam in de klas om rekenen uit te leggen. Met behulp van de lunchjuf (die voor de pauze mij zou helpen en dus opeens in de klas verscheen als een reddende engel) hebben wij de les voortgezet. De lunchjuf had de algemene leiding en ik ben door de klas gaan lopen om de leerlingen te helpen en extra uitleg te bieden. Ik wist dat ik na de pauze alleen moest staan, omdat de lunchjuf dan bezig moest met het eten voor de lunch. Dus in de pauze heb ik gekeken naar wat ik allemaal nog meer kon doen. Het rooster die in de klas hing heeft mij veel geholpen. Ik kwam erachter dat ze eigenlijk aardrijkskunde, taal, schrijven en handvaardigheid moesten doen. Aardrijkskunde wist ik wel waar ze waren, maar het liep een beetje door elkaar heen en dus had ik geen idee hoe ik verder kon gaan, dus dat werd hem niet. Handvaardigheid hebben ze normaal gesproken van een speciale leerkracht, maar die had besloten dat ze niet langs kwam in de klas. Dus had ik nog taal en schrijven over. Prima! Taal had ik de vorige dag ook gegeven, dus ik wist precies wat ik kon doen en schrijven is het gewoon de volgende les (bladzijde) die geschreven moest worden. Maar dan heb je nog niet de rest van de tijd gevuld. Dus na een paar lesideeën en bemoedigende woordjes van de twee mede-Nederlanders op de school had ik besloten om een tekenles te geven en spelletjes te doen uit een boekje dat ik had gekregen van één van de andere studenten. Met herwonnen zelfvertrouwen ben ik met 4 leerlingen minder de rest van de dag doorgekomen. Aan het eind van de dag heb ik de leerlingen nog een sticker gegeven, om het helemaal positief af te sluiten. En toen was ik BEKAF!

Donderdag 14 februari, ook hier in Switi Sranan, valentijnsdag. Overal in de etalages zag je de hartjes en op veel plekken zag je mensen met cadeautjes sjouwen. Op het Onafhankelijkheidsplein hadden ze een valentijnsactie. 10 minuten vliegen in een helikopter voor een laag tarief. Een aantal huisgenoten hadden dit overdag al gedaan en hadden dit aan ons vertelt (dit was onderhands na 7 uur, want het was donker). Binnen een uur hebben we besloten dat we dit ook wilde doen. Ofterwijl ik heb in het donker in een helikopter gevlogen over Paramaribo. Het was echt super gaaf! Overal zag je lichtjes en de rest was zwart. Je kon het water met het land onderscheiden. Het was gewoon fantastisch! :)

Vrijdagavond was dansavond. Eerst salsales waarin we een aantal nieuwe dingen hebben geleerd. Het werd duidelijk gemaakt (door de dansleraar) dat de man de lastigste taak had. Hij moest leiden met een korte 'ei' en niet met een lange 'ij'. Lastig als je je bedenkt dat ik nog maar twee lessen heb gehad. Maar goed, we hebben nog een aantal lessen te gaan, komt goed....
Later die avond zijn we naar 't Vat gegaan. Dit is een bar met goede salsa muziek (om je skills te laten zien) en een plek waar je heerlijk kunt zitten en genieten van je drankje en/of eten. Het was echt super gezellig en erg gaaf om te zien hoe al die mensen fantastisch salsa en merengue en alle andere zuid-Amerikaanse dansen kunnen. Kom je daar aan met je pas aangeleerde beginnerskwaliteiten... Net zo bang als een konijntje die de koplampen (van je auto) van dichtbij te zien krijgt. Ondanks de zeven verschillende kleuren die ik had kunnen schijten, toch een poging gewaagt. Het jammere aan deze durfal actie was dat we de salsa op verkeerde muziek aan het dansen waren. Daar ga je met je goede gedrag. Toch heb ik me prima geamuseerd.

En toen kwam zaterdag. We zouden met de meeste mensen van ons huis naar Overbridge gaan. Dit is een prachtig strand met vies water dat prima op temperatuur was (zie google plaatjes). De bedoeling was dat we om 9 uur zouden vertekken. Ik had dus ook braaf mijn wekker op half 9 staan, alleen had was mijn brein niet bereid om op dit uur wakker te worden. Dus ik had me verslapen, alweer. Ja, je leest het goed ALWEER. Woensdag had ik me ook verslapen. Ik moest toen om half 7 opstaan. Dit werd 10 voor half 8. Terwijl ik 10 over half 8 op stage moest zijn (met 10 minuten fietsen). Maar ik moest dus om half 9 op staan. Om 10 voor half 10 werd ik wakker gemaakt door een huisgenoot. Oeps.. :P Maar overbrigde was regenachtig. Op het prachtige strand ontstonden kleine stroompjes en moddenpoeltjes. Maar we lieten ons de pret niet drukken. Lekker onder een standhut hebben we gechillt, gekaart, in een hangmat gelegen en muziek geluisterd. Verder hebben we, toen het droog was, lekker gevolleybal met een volleybal die we van een schoolklas konden lenen en nog lekker gezwommen in een waarschijnlijke aftakking van de Surinamerivier.

Gisteren avond zijn we nog naar het Braziliaans carnaval geweest. Ik heb hier de gemiddelde lengte verschrikkelijk omhoog gehaald. Zelfs met 10 cm hoge hakken onder de pisbak kwamen een aantal dames niet eens tot mijn borstkas. Het was erg gezellig. Eerst even de kat uit de boom kijken om daarna op meer bekendere liedjes lekker mee te hobbelen op het ritme. Op een gegeven moment kwamen een aantal schaarsgeklede dames uit Jamaica (dacht ik) het podium op om ons even te laten zien hoe er gedanst moest worden. Impressive was niet het juist woord hiervoor. Het was meer hylarisch! Ze deden zo erg hun best dat ze over elkaar heen vielen en toen weer op stonden om verder te dansen alsof er niks gebeurd was. Verder was het er erg gezellig en hebben we ons vermaakt.

Deze hele week heb ik ook doorgebracht onder het genot van jeukerij en losse velletjes die van mijn huid af vielen. Dus mijn deels bruinere huidje is al minder bruin geworden. Fantastisch...!