China deel 2

Waarom duurt het zo lang voordat het tweede deel van China online staat. Eerlijk gezegd.. ik heb geen excuus. Ik heb tijd gehad. Ik heb internet (op mijn mobiel (waardoor dit verslag waarschijnlijk meer spelfouten heeft dan de andere verhalen). Ik had alleen geen zin denk ik. Ik heb me er toch maar toe gezet.

Mijn laatste verhaal ben ik geëindigd met een zeikstuk, maar daarvoor met de nachttrein. Laat ik het daar maar weer oppakken.
De nachttrein was een ervaring, die heel goed overgeslagen kan worden. De softsleepers die we hadden waren planken met een veel te dun matras. De trein stopt om het halve uur (waardoor de treinreis 18.5 uur duurt). De trein had twee en een halve uur vertraging. De wc was aanwezig, laten we het daar bij houden. Ik snap namelijk niet hoe mensen op die plekken hun behoefte achter kunnen laten. Het kussen was nauwelijks een kussen te noemen. Eigenlijk was het een laken met een verdwaalde veer ertussen. Het feit dat je het gevoel hebt dat je op kop hangt in de bochten maakt het een achtbaanrit. Kortom: als je niet hoeft, ga dan niet met de nachttrein. Eén pluspunt: het Australische stel snurkte niet. Door de chauffeur die ons oppikte bij het station werden we afgezet op een kruispunt. In een door google translate vertaalde tekst gaf hij aan dat ons kwam oppikken de volgende ochtend op deze plek voor het panda research centre en vertelde hij dat we het kruispunt over moesten steken en daar (vinger wijzend) een straat aan in moesten. De straat was vol met Chinese toeristen en leek niet echt een hotel te hebben. Na het te hebben gevraagd aan een vertaler, die toevallig een groep Engelse toeristen aan het rondleiden was, bleek ons hotel dus toch in die straat te zitten. Na 's avonds bij de Starbucks te hebben gegeten, omdat de rest allemaal in het Chinees stond, zijn we maar naar bed gegaan om 20.00u.

De volgende ochtend stonden we om 7.30u klaar op hetzelfde kruispunt als waar onze chauffeur ons had afgezet. Maar geen chauffeur... Na een half uur te hebben gewacht zijn we terug gelopen naar het hotel om het telefoonnummer te zoeken van China Online (onze touroperator). En het moment dat we weer aankwamen op het kruispunt stond daar warempel onze chauffeur. Na 30 keer zich te hebben verontschuldigd gingen we naar het research centre. De panda's hadden allemaal hun eten al. En zoals ik op facebook al duidelijk had gemaakt, zijn het mijn spiritanimals. Zitten/liggen en eten! Ook hebben we de babypanda's gezien en de rode panda's.
Later die dag waren we benieuwd naar de straat waar we in verbleven. Waarom was Jinliroad zo'n toeristische trekpleister? Dat bleek wel toen we verder de straat inliepen. Overal zaten eet tentjes (met rattenkoppen, schorpioenen, inktvis op stok, et cetera), barretjes, karaokebarren, straattheater, kraampjes en winkeltjes. De straat splitste zich uiteindelijk in een stuk of 6 zijstraten die ook vol stonden met dit soort vermaak. We zijn 's avonds dus nog maar een keer gegaan om daar ergens te eten en het met alle mooie lichtjes te aanschouwen.

Opnieuw een dag met reizen. Deze keer van Chengdu naar Hong Kong. Een half uur taxi. 5.5 uur vliegen met een baby die zo'n verschrikkelijke poepluier had. Nog een uur taxi. Twee uur met een trein waar de oude vrouw naast mij niet eens fatsoenlijk een droog koekje kon eten. Na elk koekje waar ze 5 minuten over deed ging ze haar klappergebit schoonmaken met de meest vieze, vreselijke geluiden. Details zal ik jullie besparen. Als laatste kwamen we aan na 5 minuten lopen in een prachtig luxe hotel, waar we een kamer kregen met een eigen keuken, huiskamer, slaapkamer en een mooie badkamer. Daarnaast had het hotel een eigen winkelcentrum waar we even door hebben gelopen en hebben gegeten.

Het hotel had een eigen pendelbus tussen het hotel en het winkelcentrum. We zijn dus maar even wezen winkelen (waar ik twee t-shirts en een blouse heb gekocht). 's Avonds hebben we op de promenade gekeken naar de lichtshow die aan de andere kant van de haven zich afspeelde. Hoewel de lichtshow niet meer was dan een aantal verlichtte gebouwen waarvan de lampen flitsten en een paar lasers, was het uitzicht fantastisch. Hong Kong zou ik ook daadwerkelijk willen aanraden. Niet alleen om de mooie haven met lichtshows, het (wederom te dure) winkelcentrum, maar ook om de Engels sprekende Chinezen. Ze spreken daadwerkelijk allemaal Engels.
Onze laatste dag in Hong Kong hebben we wederom doorgebracht in het centrum waar ik een trui heb weten te vinden (die ik eigenlijk niet nodig heb, maarja..).

Kortom de 12 dagen China waren heel erg mooi op alle vieze Chinezen na!