Georganiseerde chaos!

Een week gehad nu. Over de vliegreis is niet veel te vertellen, behalve dat die heel lang duurde en dat de overstap wel soepeltjes verliep. Het eerste vliegtuig was trouwens ideaal! Genoeg ruimte en super luxe. Daarom dus Captain America: Civil War gekeken.
Eenmaal aangekomen in Colombo (oververmoeid) moesten we een formulier invullen voordat we door de douane mochten. Gelukkig was alles goed en mochten we doorlopen naar de bagage band, waar we te lang hebben gewacht op de tas van Gerrianne (waardoor zij ietwat gestrest werd). Vervolgens hebben we wat geld gewisseld en uiteindelijk de chauffeur gevonden, die daar blijkbaar al te lang had gestaan! Sorry :P...
Na een uur rijden door de meest belachelijke verkeerssituaties (waar ik later dit verhaal over los ga) kwamen we uit bij het vrijwilligershuis. Wij wilden heel graag slapen, omdat we beiden een nacht hadden overgeslagen, maar we moesten onze tas dumpen op onze kamer en binnen tien minuten klaar staan om een verhaal van een uur aan te moeten horen over het land, de gewoonten, het vrijwilligershuis, IDEX, et cetera in het gebroken Engels met een slaapdronken hoofd. Je kunt je voorstellen dat ik niet heel veel heb meegekregen. Na het stapelbed te hebben geïnspecteerd (wiebelig met heel veel geluid) en de badkamer te hebben bekeken (smerig en vervallen) en naar het verhaal te hebben geluisterd dachten we te kunnen gaan slapen. Dit kon niet i.v.m. het eten dat binnen een uur klaar zou staan, niet wetende dat we bij een familie thuis zouden eten wat nog 3 kwartier langer duurde. Gelukkig mochten we, na ongeveer 30 uur wakker te zijn geweest, naar bed.
Na een iets te korte nachtrust was het weer vroeg licht. En werden we in het diepe gegooid, door meteen te moeten beginnen met het vrijwilligersproject. Deze hadden we kort de dag ervoor nog in elkaar geflanst. Hoewel wij hadden gekozen voor het weeshuis (van kinderen in de leeftijd van 0 tot 5 jaar), moesten we lesgeven aan kinderen van 4 t/m 12 jaar in een day care. Dus lichtelijk onverwacht kwamen we ergens anders terecht, wat niet heel erg is. Toch hadden wij het anders gezien. De kinderen op de day care zijn wel erg lief en leuk, dus dat maakt een heleboel goed. De rest van de week was heel erg wennen en alles op ons in laten werken. Nu zijn we gelukkig een beetje gewend. Hoewel we al wel hebben besloten dat we de laatste week van onze reis in Sri Lanka in een hotel gaan zitten, omdat we van onze huisgenoten te horen kregen dat 3 weken vrijwilligerswerk meer dan genoeg is. Dit weet onze huisbaas alleen nog niet, dus ssssst.....
Vandaag zijn we terug gekomen van een tweedaagse trip naar het Yala National Park. Tijdens de 6 uur durende heenreis zijn we gestopt bij een wc, waar ik me een toeristische attractie voelde (hoewel ik de toerist was). Vervolgens kwamen we aan in Galle, waar ooit een fort is gebouwd door Nederlanders. Met overzicht over een cricket wedstrijd tussen Sri Lanka en Australië en over de zee, was dit een prachtige plek om even rond te lopen. Hier hebben we ook onder andere een Nederlandse kerk bezocht, met Nederlandse graven. De laatste stop voor de eindbestemming was een prachtig strand, dat uit een reismagazine leek te komen. Parel witte strand, helder blauw water, hoge golven, een paar strandtentjes en weinig toeristen!!
Het hotel waar we sliepen was prachtig. Ik had mijn eigen kamer en eigen douche wat heerlijk was. Alleen ging de wekker om 4.30u af om het Yala National Park te bezoeken. Helaas was ik te misselijk en kwam het er bijna aan beide kanten uit. Ik heb dit gedeelte dus niet meegemaakt. Bij deze: "Gerrianne bedankt voor de super toffe foto's en filmpjes!!"
Op de terugweg zijn we weer op hetzelfde strand gestopt, om het verkeer te ontvluchten! Dit was nodig... Want waarom zou je op 1 rijstrook rijden als het ook op beide tegelijk kan? Waarom maar twee rijstroken als je er zelf 3 van kan maken? Waarom inhalen na de bocht terwijl het ook voor of in de bocht kan (toegegeven de weg bestond ook bijna alleen maar uit bochten)? Waarom links blijven rijden (ze rijden aan de andere kant van de weg) als het ook onnodig rechts kan? Waarom stoppen voor een zebrapad als je er ook keihard overheen kunt rijden? Waarom rustig inhalen als het met veel geweld kan d.m.v. toeteren, groot licht en terwijl er tegenliggers aankomen???? En dit was alleen maar onze chauffeur.... De rest doet dit ook en het werkt blijkbaar, want ik heb geen ongelukken gezien (wel bijna zelf 30 keer verongelukt).
Gelukkig zijn we veilig thuis gekomen en ga ik zo eten. Hopelijk hou ik het binnen. We'll see!